ហនុមាន
តាមរឿងដើមហនុមានជាបុត្រនាងពានរឈ្មោះ ស្វាហយ ដែលត្រូវជាបងពាលីនិងសុគ្រីព ដូចនេះ ហនុមានត្រូវជាក្មួយពាលី និងសុគ្រីព។
គេថាបិតាហនុមាននេះ ជាព្រះឥសូរ ដែលនៅពេលទ្រង់អផ្សុកចុះមកកាឡាខ្លួនជាក្របី បំរុងនឹងរួមសង្វាសនឹងក្របីញីមួយដេលត្រូវវិស្ណុស្រង់យកទឹកកាមប្រគល់ឱ្យព្រះវាយុ។ ព្រះវាយុ យកទឹកកាមព្រះឥសូរនេះ ទៅបញ្ចូលគូថនាងស្វាហយ ដែលត្រូវបណ្តាសារម្តាយជាប់គូថនឹងអង្កត់ឈើ។
នាងស្វាហាយរបូតចេញពីអង្កត់ឈើហើយមានគភ៌ បន្ទាប់មកសម្រាលបានស្វាសនេះ។ បាន ៧ថ្ងៃ កូនស្វាហោះបំរុងទៅស៊ីព្រះអាទិត្យ ដែលម្តាយប្រាប់ថាជានំ ហើយក៏រលាយខ្លួនខ្សុល។ លុះព្រះអាទិត្យប្រោះឱ្យរស់វិញ ទើបលោកស្តោះទឹកមាត់ឱ្យផឹកគំរប់ដប់ពីរប៉ាច់ ទើបនៅក្នុងមាត់ស្វានោះ មានព្រះអាទិត្យដប់ពីរដួង។
តមកកូនស្វានេះដើរលេងឋានសួគ៌ ក៏ឃើញព្រះឥន្ទ្រគង់លើសត្វដំរីភ្លុកខៀវទេវលោក។ កូនស្វាលោតទៅទុំលើក្បាលដំរី ក៏ព្រះឥន្ទ្រភ្ញាក់ វាយមួយដំបងបាក់ចង្កាធ្លាក់មកដីវិញ។
ហេតុនេះហើយទើបកូនស្វានេះមានឈ្មោះថា ហនុមាន គឺអ្នកមានចង្កាបាក់។ (ហនុមាន ឬហនុមាត < ហនុ = ចង្កា + មាត = បាក់ )
(ស្រាវជ្រាវតាមឯកសាររបស់លោកសាស្ត្រចារ្យ លាង-ហាប់អាន)
Comments
Post a Comment