ល្បែងទាញព្រ័ត្រ

ល្បែងទាញព្រ័ត្រ (រូបភាពពី កោះសន្តិភាព)
ល្បែង​ទាញព្រ័ត្រ ជា​ល្បែង​លេង​កម្សាន្ត​សប្បាយ​របស់​យុវជន​ខ្មែ​ទាំង​បុរស ទាំង​ស្ដ្រី កំលោះ ក្រមុំ​។ ល្បែង​នេះ​គេ​លេង​ដោយ​ប្រើ​កំលាំងកាយ​ជា​មូលហេតុ ហើយ​គេ​លេង​តែ ក្នុង​រដូវចូលឆ្នាំ​ខ្មែរ គឺ​ខែចេត្រ ពិ​សា​ខ​​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​និង​ខិត​ចូលមក​ជិត​នៅពេល​ខាងមុខនេះ​។​ល្បែង​ទាញព្រ័ត្រ​នេះ គេ​ច្រើន​និយម​លេង​ក្នុង​វត្ដ​អារាម ក្នុង​ពិធីបុណ្យ​ចូលឆ្នាំ​ខ្មែរ ព្រោះ​វត្ដ​មាន​ទីវាល​ធំ​ទូលាយ ងាយ​ដល់​ការលេង​ល្បែង​នេះ តែ​អាច​លេង​នៅតាម​ភូមិ​ក៏បាន ប្រសិនជា​ភូមិ​នោះ​មាន​មនុស្ស​នៅ​ផ្ដុំគ្នា​ច្រើន ហើយ​មាន​ទីវាល​ល្មម​លេង​កើត​។ ល្បែង​នេះ​គេ​ច្រើន​លេង​នៅពេល​ថ្ងៃ តែ​ប្រសិន​ជាមាន​ចង្កៀង​យ៉ាង​ភ្លឺ ឬ​ពន្លឺ​ព្រះ ចន្ទ​ភ្លឺ​ថ្លា​ល្អ គេ​អាច​លេង​នៅពេល​យប់​ក៏បាន​។​  ​

សមាសភាព​នៃ​អ្នកលេង 

ល្បែង​នេះ គេ​ចែក​មនុស្ស​អ្នកលេង​ជា​២​ក្រុម ម្ខាងៗ​យ៉ាងតិច​ត្រឹម​៥​នាក់ ឬ​១០​នាក់​ឡើងទៅ​តាម​ដែល​គេ​រកគ្នា​បាន​ប៉ុន្មាន ក៏​លេង​ប៉ុណ្ណោះ តែ​តាម​ទម្លាប់​អ្នកស្រុក បើ​មាន​មនុស្ស​ស្រី​ចូល​លេង​ផង គេ ឱ្យ​ស្រីៗ​នៅ​ម្ខាង ប្រុសៗ​នៅ​ម្ខាង ហើយ​គេ​យល់ថា ភេទ​ស្រី​តែងមាន​កំលាំង​ខ្សោយ​ជាង​បុរស គេ​តែង​ដាក់​ខាង​ស្រី​ឱ្យមាន​ចំនួន​ច្រើន​លើស​ប្រុស យ៉ាងតិច​ត្រឹម​២​នាក់​ជា​ដរាប គឺ​បើ​ខាង​ប្រុស​៨​នាក់ គេ​ដាក់​ខាង​ស្រី ១០​នាក់​។ គ្រឿង​ប្រដាប់​សម្រាប់​លេង គេ​យក​ខ្សែព្រ័ត្រ​ធ្វើ​ពី​ស្បែក​គោ​ស្បែក​ក្របី​ធ្វើ​ព្រ័ត្រ ឬ​គេ​យក ពួរ​ធ្វើ​ពី​ជក់​ដូង​ជា​ព្រ័ត្រ​សម្រាប់​ទាញ ប្រវែង​យ៉ាងខ្លី​ពី ២០​ហត្ថ​ឡើងទៅ ទំហំ​ប៉ុនកដៃ​ក្មេង ហើយនឹង​យក​សំភោរ​ឬ​គង​ម៉​ង់ ឬ​រគាំង​១ សម្រាប់​ទះ​ឬ​សម្រាប់​វាយ​នៅពេលដែល​ទាញ​ដំបូង​។​  ​

របៀប​លេង 

មុនដំបូង​គេ​រើស​រក​ប្រុស​ម្នាក់ ស្រី​ម្នាក់ មាន​មាឌធំ​មាំ កំលាំង​ច្រើន ឱ្យ​ជា​អ្នក​ឈរ​កាន់​ចុង​ព្រ័ត្រ​គឺ​ប្រុស​កាន់​ចុង​ម្ខាង ស្រី​កាន់​ចុង​ម្ខាង ហើយ​ឱ្យ​ប្រុស​ម្នាក់ ស្រី​ម្នាក់ទៀត​មាន​មាឌធំ​មាន​កំលាំង ឈរ​កណ្ដាល ព្រ័ត្រ ត្រង់​កន្លែង​ដែល​ពួក​ទាំងពីរ​ឈរ សម្រាប់​នាំ​ពួកខ្លួន​ឱ្យ​ខំ​ទាញ​តែ​រៀងខ្លួន ឯ​មនុស្ស​ដែលមាន​មាឌតូចៗ​ស្គមៗ កំលាំង​ខ្សោយៗ គេ​ឱ្យ​ឈរ​កណ្ដាល​គេ​។ លុះ​រៀបចំ​រួចហើយ គេ​ឱ្យ​មនុស្ស​ប្រុស​ម្នាក់​កាន់​សំភោរ ឬ គង​ម៉​ង់​ឬក៏​រគាំង​ឈរ​ត្រង់​កណ្ដាល​ទីជិត​អ្នក​ទាំងពីរ​ដែល​កាន់​ខ្សែ​ឈរ​ប្រទល់​មុខ​គ្នា​នោះ ផ្ដើម​ស្រែក​ឡើង​ព្រម​គ្នា​ថា យក្ស​អរ​(១) !.! ឮ​យ៉ាងខ្លាំងៗ ធ្វើ​សំឡេង​វែងៗ រលាក់រលែក​យ៉ាង​គ្រលួច​។ ឯ​អ្នក​ប្រុង​ទាញព្រ័ត្រ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ជួយ​ស្រែក​ទទួល​ឡើង​ព្រម​គ្នា​ថា ហ៊ោ​វ៉ឺយៗ ៣​ដង ទើប​នាំគ្នា​ទាញ​ប្រុង​យកជ័យ​ជ​នះ​តែ​រៀងខ្លួន​។ ក្នុងពេល​ពួក​អ្នក​ទាញព្រ័ត្រ កំពុងតែ​ខំប្រឹង​ទាញ អ្នក​កាន់​សំភោរ ឬ​គង​ម៉​ង់ ឬ​រគាំង គេ​ចេះតែ​ប​ញ្ជើ​ត​សំភោរ ឬ​គង​ម៉​ង់ ឬក៏​រគាំង​រឿងៗ ឮសូរ​តា​ក់ទីងៗ ឬ​ម៉ូងៗ ម៉ឹងៗ ជា​ដរាប ទាល់តែ​ឃើញ​ចាញ់​ឃើញ​ឈ្នះ​ម្ខាងៗ ទើប​ឈប់​បញ្ឆើត​។​  ​ពេល​លេង​ម្ដងៗ អស់​ថិរវេលា​ពី ៥-៦ នាទី ដល់ ១០​នាទី​ឡើងទៅ​ទើប​ឃើញ​ឈ្នះ​ឃើញ​ចាញ់​ម្ខាងៗ។ កាល​ដឹងថា ខាង​ណា​ឈ្នះ​ខាង​ណា​ចាញ់ហើយ គេ​ចាប់ផ្ដើម​លេង​សារជាថ្មី ម្ខាង​ទៀត ដ៏​រាប​ដល់​ហត់​តែ​រៀងៗ​ខ្លួន​ទើប​ឈប់​។

ល្បែង​នេះ​ចាត់ទុកជា​ការហាត់​កំលាំង ហាត់ប្រាណ​ឱ្យ​រាងកាយ​មាន​កំលាំង​មាន​សុខ ភាពល្អ​។​

Comments

Popular posts from this blog

ឧបមាន​ (ទំហៀបន័យ)

ផ្កាស្រពោន - ភាគទី ៩