ចំណាយឱ្យតិច


ក្នុងអតីតកាលកន្លងទៅ មានក្សត្រមួយអង្គគ្រប់គ្រងអាណាចក្រយ៉ាងស្តុកស្តមមួយ។ថ្ងែមួយព្រះអង្គបានធ្វើដំណើរកំសាន្តឆ្ងាយ
ពីដែនបុរីរបស់ទ្រង់។ ខណៈពេលដែលយាង ត្រលប់មកវិញ ទ្រង់មិនសប្បាយព្រះទ័យសោះក៏ព្រោះតែជើង​របស់​ទ្រង់​ឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងក្នុងដំណើរផ្លូវវែងឆ្ងាយ និងសំបូរដោយថ្មដែលទ្រង់ពុំធ្លាប់។ ព្រះអង្គក៍បង្គាប់អោយរាស្ត្ររបស់
ទ្រង់ក្រាលរាល់ផ្លូវទាំងឡាយក្នុងប្រទេសដោយ ស្បែកសត្វ។

ជាការពិត ការធ្វើរបៀបនេះត្រូវចំនាយប្រាក់យ៉ាងច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់។

អ្នកឆ្លាតវៃក្រោមបង្គាប់ទ្រង់ម្នាក់ ហ៊ានបញ្ចេញយោបលថ្វាយទ្រង់ថា ៖ ហេតុអ្វីបានជាព្រះអង្គចំនាយ​ប្រាក់​កាស​ច្រើន​ម្ល៉េះ​ទៅលើរឿងមិនចាំបាច់ដូចនេះ? ហេតុអ្វីទ្រង់មិនជាស្បែកសត្វមកព័ទ្ធព្រះបាតរបស់ទ្រង់វិញទៅ?

ព្រះអង្គមានការភ្ញាក់ផ្អើរទៅលើគំនិតនេះ បន្ទាប់ទ្រង់ក៍យល់ស្រប ហើយបង្គាប់អោយជាង​ធ្វើស្បែក​ជើងអំពី​ស្បែក​សត្វ​សំរាប់ទ្រង់។

មុនពេលចង់ផ្លាស់ប្តូរគេ ផ្លាស់ប្តូរខ្លួនយើងសិនមុនពេលចង់ផ្លាស់ប្តូររឿងធំ ផ្លាស់ប្តូរពីរឿងតូចៗ​សិន​ចំណាយ​តិចចំនេញច្រើន ជាជាងចំនាយច្រើនចំនេញតិច។
រាល់ថ្ងៃមានមនុស្សខ្លះបញ្ចេញភាពហ៊ឺហាដោយចំនាយខ្ជះខ្ជាយដើម្បីអោយគេដឹងថាគាត់ជាអ្នកមាន ជាអ្នកខ្លាំង តើហេតុអ្វីក៍គាត់មិនប្តូររឿងនេះទៅជារឿងសប្បុរសវិញផងទៅ?
អត្ថបទពី៖ ណេវើ អេវើ អេនដន៍

Comments

Popular posts from this blog

ឧបមាន​ (ទំហៀបន័យ)

ផ្កាស្រពោន - ភាគទី ៩