រំដួលពោធិ៍សាត់ - លោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត



I) រំដួលមួយទងដែលបងប្រាថ្នា តាំងចិត្តរចនាឈ្មោះផ្កាទុកហើយ
ក្នុងបេះដូងបងមិនដែលភ្លេចឡើយ ផ្កាអើយបងស្នេហ៍តែរំដួលមួយ។

II) ផ្កានៅក្រពុំចោលក្លិនរាល់ថ្ងៃ បងមាននិស្ស័យត្រឹមតែទុក្ខព្រួយ
ក្រៀមក្រំឱរាស្ទើរតែរលួយ ព្រោះរំដួលមួយមិនព្រមឆ្លងឆ្លើយ។

R) រំដួលពោធិ៍សាត់ត្រួយជីវិតស្នេហ៍ រៀមស្ម័គ្រម្ល៉ឹងដែរនៅតែព្រងើយ
ឬរំដួលផ្កាមានគ្នាទៅហើយ សូមឆ្លើយឲ្យបងអស់ក្តីសង្ស័យ។

III) ខ្ញុំសូមសច្ចាប្រាថ្នាតែនាង អ្នកតាឃ្លាំងមឿងជួយចាំសម្តី
គ្រប់ជាតិតទៅនៅតែអាល័យ  រៀមក្ស័យបើមិនបានស្រីជាគូ។

Comments

Popular posts from this blog

ឧបមាន​ (ទំហៀបន័យ)

ផ្កាស្រពោន - ភាគទី ៩